Μεγάλος αγώνας...

Κυριακή πρωί, μετά από ένα περίεργο σαββατόβραδο καταφθάσαμε στον χώρο για την καθιερωμένη προπόνηση- κυριακάτικη συνάντηση πινκ πονκ!!! 

Ένας μυστήριος τύπος μπήκε στο ταξίδι χωρίς χάρτη, του προσφέραμε καφέ, δέχτηκε ευχαρίστως,  ζήτησε να συμμετάσχει και αυτός στην προπόνηση μας... Ε του είπα να παίξουμε μαζί χαλαρά... ο τύπος απο ότι φάνηκε δεν αστειευόταν όμως...

Πραγματικά δεν το είχα...τα σέτ χανόντουσαν το ένα μετά το άλλο... Τα παιδιά μην ξέροντας τι να πουν από το σόου που έβλεπαν μου έδιναν κουράγιο...Από την ντροπή, κατάπια το μπαλάκι...

Δεν είχε νόημα. Ηττηθήκαμε όλοι μας... Ο περίεργος κιτρινοπράσινος τύπος ήταν εκτός συναγωνισμού...

Άφησα την ρακέτα σε αυτούς που το είχαν καλύτερα απο εμένα, πήρα το βιβλιαράκι μου κάθησα στο παγκάκι έξω από τον χώρο... Το πρωινό ήταν πανέμορφο, ιδανικό για άραγμα και βιβλιαράκι...

Η προπόνηση συνεχιζόταν μέσα ωστόσο...Όσο πέρναγε η ώρα όμως, το μπαλάκι άρχιζε να παίρνει περίεργα σχήματα...

Το μάζεμα του χώρου τελείωσε... Παίρνω την ντροπή μου και το βιβλίο μου και πάω σπίτι να το ρίξω σε κάνα αρκανοιντ καλύτερα...

...γιατί από ότι φαίνεται θέλω πολύ προπόνηση.

Καλό μεσημέρι και καλή όρεξη!!!!!