Όταν πριν κάποια χρόνια μου είπαν να δω τις τρεις ταφές καταρχήν μου ακούστηκε κάπως περίεργα ο τίτλος και κατά τα άλλα ακόμα και όταν έβλεπα το trailer έλεγα ρε γμτ γουέστερν θα δω; Ήμουν γενικότερα τόσο αρνητικά προκατειλλημένος που σχεδόν η ταινία τελείωνε όταν πλέον αποφάσισα ότι η ταινία μου άρεσε. χεχε! Έτσι αύριο καθόλου προκατειλλημένος πλέον (πιθανόν προς το θετικό) θα απολαύσω την ταινία απ' την αρχή. Με πολύ λίγα λόγια αυτό που θα δείτε όσοι έρθετε αύριο στις 21.00 στο Ταξίδι Χωρίς Χάρτη:
Όταν ο Melquiades, ένας λαθρομετανάστης Μεξικάνος, σκοτώνεται από τα πυρά ενός συνοριοφύλακα, ο καλύτερος φίλος του νεκρού ονόματι Pete καλείται να τηρήσει μία υπόσχεση που του είχε δώσει: να τον θάψει στη γενέτειρά του.
Εκεί κάπου ξεκινάει το στορι αλλά και τελειώνει. Με μία υπόσχεση.
Για να δούμε τι έλεγε η Hannah Arendt, μία Γερμανίδα πολιτικός επιστήμονας και φιλόσοφος, για τις υποσχέσεις:
"...Η δέσμευση διαμέσου υποσχέσεων, χρησιμεύει για να στήνουμε μέσα στον ωκεανό της αβεβαιότητας, που εξ' όρισμού είναι το μέλλον, νησίδες βεβαιότητας, χωρίς τις οποίες ούτε καν η συνέχεια δεν θα ήταν δυνατή στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων..."
"Ο Νίτσε θεωρούσε την ικανότητα για υποσχέσεις (την "μνήμη της βούλησης" καθώς την ονόμαζε) ως την διαφορά που ξεχωρίζει την ανθρώπινη από τη ζωική ύπαρξη."
Αυτά τα λίγα. Τα λέμε αύριο στις 21.00 για να δούμε και να κουβεντιάσουμε την ταινιούλα.
υγ. Τα λίγα λόγια της Hannah Arendt από το σχετικό μπροσουράκι που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2009 για τις τρεις ταφές των ius resistentiae το οποίο το βρήκα εξαιρετικό και θα το φέρω και αύριο να το κουβεντιάσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου