-Όλοι οι πόλεμοι δεν είναι γεμάτοι με παραμυθένιες ιστορίες;
-Μόνο γι' αυτόν που δεν τις ζει, φύσηξε το καπνό και έφτυσε κάτι που πιθανώς ήταν ένα κομματάκι ταμπάκο. Μόνο γι' αυτόν που τις διηγείται. Για εκείνον που πάει στον πόλεμο για να διηγηθεί, όχι για να πολεμήσει. Πως λέγεται εκείνος ο Αμερικάνος συγγραφέας που μπήκε στο Παρίσι...;
-Χέμινγουεϋ
-Ναι, Χέμινγουεϋ. Τι καραγκιόζης!
...
Δεν είχαμε συμφωνήσει ότι είσαστε ειρηνιστής; Ε, λοιπόν ξέρετε κάτι; Στην ειρήνη δεν υπάρχουν ήρωες, εκτός ίσως από εκείνον τον κοντούλη τον Ινδό που τριγυρνούσε ολόγυμνος... Ούτε κι αυτός ήταν ήρωας ή ίσως ήταν όταν τον σκοτώσανε. Βλέπετε, οι ήρωες είναι ήρωες μόνο όταν πεθαίνουν ή όταν τους σκοτώνουν. Και οι πραγματικοί ήρωες γεννιούνται στον πόλεμο ή πεθαίνουν στον πόλεμο. Δεν υπάρχουν ζωντανοί ήρωες νεαρέ μου. Όλοι είναι νεκροί.
...
Μύρισα τα φάρμακα και τα χρόνια του εγκλεισμού και τα βραστά λαχανικά και πάνω απ' όλα τα γηρατειά και κατάλαβα ότι ήταν αυτή η δυστυχισμένη μυρωδιά των ηρώων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου