Τρίτη 30 Μαρτίου 2010
Ταξίδι χωρίς Χάρτη
Ενικός: Ο χρόνος
Θεμελιώδης έννοια μέσω της οποίας αντιλαμβάνεται ο ανθρώπινος νους τη ροή των γεγονότων στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον, τη διαδοχή τους και τη διάρκειά τους.
Πληθυντικός: Οι χρόνοι – Τα χρόνια
Συνήθως αυτός ο πληθυντικός τρομάζει. Όμως, ο ενικός είναι αυτός που αν τον αθροίσουμε συνθέτει τον πληθυντικό. Το παιχνίδι, λοιπόν, παίζεται κάπου εκεί. Στον ενικό:
«δεν έχω χρόνο»
«ο χρόνος με πιέζει»
«δεν μπορώ αυτόν τον καιρό»
«χρειάζομαι τώρα λίγο χρόνο»
Όλες αυτές οι μικρές επιλογές που κάνουμε καθημερινά και είναι αυτές που καθορίζουν τις αναμνήσεις μας, τις μελλοντικές μας στιγμές και το τώρα.
Το τώρα. Άκλιτο, γιατί δε χωράει πολλές διαπραγματεύσεις. Είναι επιτακτικό και συγκεκριμένο. Και όπως λέει και ένας φίλος:
«Δεν υπάρχει προδοσία στις επιθυμίες μας αρκεί να τις οπλίζουμε κάθε στιγμή. Διατηρώντας τις προθέσεις μας επιφυλασσόμενοι για τις επόμενες. Πράττοντας στο τώρα.»
Συνώνυμα: αμέσως – σήμερα.
Και τέλος η ζωή. Η γενική κατάσταση που διαφοροποιεί τα ενόργανα όντα από τα άψυχα αντικείμενα και τους νεκρούς οργανισμούς. Θηλυκό, όχι τυχαία όπως και η ουτοπία, η ομορφιά, η γαλήνη, η ψυχή, λόγω της έντονης γοητείας που ασκούν. Θηλυκό όμως και η πλάνη.
Πρέπει να αποφύγει κανείς λοιπόν τη πλάνη του χρόνου, που τρέχει εις βάρος μας, πείθοντας μας πως είναι ετεροκαθορισμένος. Οι στιγμές μας, αξίζουν μια προσπάθεια και μια σκέψη παραπάνω. Ας αναλογιστούμε πώς το αγχώδες πρωινό ξύπνημα, το αγχώδες πήγαινέλα σ’ αυτή την τρελή πόλη, οι γρήγορες συνδιαλλαγές με τον κόσμο, με τους συναδέλφους μας ή τους δικούς μας, οι εμπορευματικές σχέσεις έχουν επισκιάσει την ουσία μας. Έχουν κατακερματίσει τις ζωές μας, τα όνειρά μας, τα θέλω μας – τους εαυτούς μας. Ας αναλογιστούμε λοιπόν παραπάνω όταν την επόμενη φορά πρέπει να πάρουμε μία απόφαση που προϋποθέτει να απομακρυνθούμε έστω και λίγα «εκατοστά» από τον εαυτό μας.
Αν ρώταγε κανείς τι είναι το ταξίδι χωρίς χάρτη θα λέγαμε πως είναι ο χρόνος που τιθασεύσαμε. Ο χρόνος που καταφέραμε να ορίζουμε εμείς για εμάς δίνοντας μια καθημερινή μάχη. Ισορροπώντας ανάμεσα στα όνειρά μας και στην αντίξοη πραγματικότητα που δεν αφήνει και πολύ χώρο για τέτοιες παρεκτροπές.
Κάπως έτσι οι ατομικές αρνήσεις δένουν πιο όμορφα και πιο δυνατά όταν συλλογικοποιούνται. Ασχέτως με τις αξίες και τα πιστεύω του καθενός μας, σεβόμενοι τη διαφορετικότητα που μπορεί να προκύπτει από διαφορετικές αντιλήψεις και ερεθίσματα, βρίσκουμε κοινό έδαφος μέσα από τη συνδιαμόρφωση αυτών. Η δημιουργικότητα που κρύβει ο καθένας μέσα του δεν είναι απλά ένας τρόπος έκφρασης συναισθημάτων και ιδεών αλλά και ένας ουσιώδης τρόπος επικοινωνίας.
Ο χώρος αυτός λοιπόν έρχεται να στεγάσει τις ανάγκες μας αυτές και τα όνειρά μας, αλλά και να διαμορφωθεί από αυτά. Ο τρόπος που επιλέγουμε να συμβαίνει αυτό γίνεται το ίδιο αυθόρμητα όπως και η απόφαση μας για την ύπαρξη του. Η ελεύθερη συνεισφορά του καθενός, η αυτοοργάνωση, η αποδέσμευση από την λογική του κέρδους, της ιεραρχίας και της παθητικής συμμετοχής είναι μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά του εγχειρήματος αυτού.
Η λειτουργία του χώρου ξεκινάει με προβολές, θεατρικά παιχνίδια και δρώμενα, καλλιτεχνικό εργαστήρι και με πολύ διάθεση για νέες προτάσεις, ιδέες, πρωτοβουλίες που θα την εμπλουτίσουν.
Ελπίζουμε να χαραχτούν καινούρια μονοπάτια στο ταξίδι μας και οι συνταξιδιώτες να πληθαίνουν. Η στέγη αυτή να αποτελέσει μια εστία αυθόρμητης έκφρασης, αυτομόρφωσης, ειλικρινών ανιδιοτελών σχέσεων. Σας καλωσορίζουμε λοιπόν στο ταξίδι χωρίς χάρτη και σας καλούμε να συμμετέχετε κι εσείς σε αυτό.
Επιβιβαστείτε, εισιτήριο δεν χρειάζεται!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
ok den exo tin ipomoni na diavaso to post. aaaaaa. alla to programma tou maiou san afisoula einai fovero!
alejandro
Δημοσίευση σχολίου