Τα "ταξίδια του χαμού" είναι ένα θεατρικό έργο του Μενέλαου Λουντέμη, που σχολιάζει την περίοδο του μεγάλου μεταναστευτικού ρεύματος τις δεκαετίες του 60' , 70' απο την Ελλάδα προς άλλες χώρες για αναζήτηση εργασίας. Σήμερα το έργο αυτό θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι και πάλι επίκαιρο. Παρακάτω ένα μικρό απόσπασμα του βιβλίου που θίγει οχι μόνο το ζήτημα το ίδιο αλλά και διάφορες προεκτάσεις του που νομίζω οτι έχουν ενδιαφέρον.
.............................................................................
ΛΙΝΑΡΔΟΣ: Και πώς δεν έφυγες βρε Νικόλα;
ΝΙΚΟΛΑΣ: Μόλειψε το χιλιάρικο. Γονατιστός τον παρακάλαγα το σχωρεμένο γονιό μου... Τίποτε κείνος. Τι κέρδισε; Δύο οργιές χώμα.
ΛΙΝΑΡΔΟΣ: Και οι άλλοι που φύγανε τί κερδίζανε;
ΝΙΚΟΛΑΣ: Οι προκομένοι προκόψανε. Οι ακαμάτηδες γύρισαν πίσου και γυρεύανε ένα κομμάτι πανί για να σκεπάσουνε τον κώλο τους. Αλλά τώρα σώθηκαν Λινάρδε τα ψέματα. Φεύγω.
ΛΙΝΑΡΔΟΣ: Μπα!
ΝΙΚΟΛΑΣ: Προχτές έκανε τα χαρτιά ο γιός μου ο Πανταζής. Σε κάνα ξάμηνο πες - μπορεί και πιο λίγο- μου στέλνει τα ναύλα και μπαρκαίρνω κι εγώ.
ΛΙΝΑΡΔΟΣ: Και τι δουλειά θα κάνεις εσύ εκεί μωρέ μισερός άνθρωπος;
ΝΙΚΟΛΑΣ: Κάσσα. Ταμίας. Κείνος θα τα συνάζει κι εγώ θα τα νοικοκυρεύω. Ας είναι.. η τύχη άργησε λίγο αλλά δε μ'αλησμόνησε. Τι κουνάς το κεφάλι;
ΛΙΝΑΡΔΟΣ: Δεν το κουνάω για σένα.. για το γιό σου το κουνάω. Εσύ φύρανες, πάς. Μα εκείνος παληκάρι πράμα μωρέ πώς πέρνει ξένους δρόμους; Όποιος τόχει από μόνος του να είναι προκομένος Νικόλα, προκόβει και στον τόπο του. Αλλα βλέπεις νά.. σας έφαε και εσάς η μόδα.
ΝΙΚΌΛΑΣ: Μωρέ ποιά μόδα; Μόδα μαθές είναι να πεινάς; Ένα κουτσοχώραφο είχαμε όλο κι όλο. Το χτενίζαμε, το ξαναχτενίζαμε.. τις ίδιες ψείρες έβγανε.
ΛΙΝΑΡΔΟΣ: Και το πουλήσατε για να μαζίεψετε λίρες.
ΝΙΚΟΛΑΣ: Αναμπαίζεις; Στάσου και να δείς. Κείνος απο την πολιτεία του τόπε καθαρά του γιού μου. Κρά κάνουνε του λέει εκεί κάτου για κάτι λεβενταράδες σαν και σένα. Ε είναι... Τι να το παινεύομαι.
...............................................................................
ΣΤΑΘΗΣ: Τι έμαθα μπαρμπα - Νικόλα; Φεύγει λέει ο Πανταζής;
ΝΙΚΟΛΑΣ: Τέλεψαν τα ψέματα!
ΣΤΑΘΗΣ: Και δεν έχεις χέρια να τον κρατήσεις;
ΝΙΚΟΛΑΣ: Να τον κρατήσω;
ΣΤΑΘΗΣ: Ναι .. Να τον μποδίσεις πώς το λένε;
ΝΙΚΟΛΑΣ: Να τον μποδίσω; Τι λέει αυτό το παιδί.. Έπαθε; Μποδάει μωρέ κανείς φτωχόν άνθρωπο να προκόψει;
ΣΤΑΘΗΣ: Να προκόψει; Ήθελα να ξέρω μωρέ μπαρμπα - Νικόλα, έτσι δα στο ρακί που πίνεις.. με τι θα προκόψει;
ΝΙΚΟΛΑΣ: Με τι; Με τη δουλειά του.. Με τι;
ΣΤΑΘΗΣ: Με τη δουλειά του; .. Με τη δουλειά, τη δική του μπαρμπα - Νικόλα δεν γίνεται ποτέ κανείς πλούσιος.
ΝΙΚΟΛΑΣ: Δεν γίνεται; Και με τί γίνεται;
ΣΤΑΘΗΣ: Με τη δουλειά των αλλωνών. Με τη δουλειά τη δική σου μπαρμπα - Νικόλα ή θα μείνεις φτωχός.. ή -αν θες να γίνεις πλούσιος- θα κάνεις άλλους φτωχούς.
ΝΙΚΟΛΑΣ: Κοίτα βρέ μυαλά που τάχει και τα φοράει και δεν ντρέπεται.
...............................................................................
Την συνέχεια του έργου μπορεί να την φανταστεί ο καθένας μας, καθώς προμηνύεται από το παραπάνω απόσπασμα αλλά και από τον τίτλο που έδωσε ο Λουντέμης στο έργο του, σχολιάζοντας την μετανάστευση για εύρεση δουλειάς, ως ταξίδια του χαμού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου